Sinds 1 dag of 2 – Doe Maar

Begin jaren ‘80, ik was een van de vele hysterische fans. Na mijn eerste concert in De Hanenhof in Geleen was ik niet te stuiten. Uiteraard straalverliefd op Henny Vrienten, maar dat veranderde in Ernst Jansz. Omdat ik een hoogstpersoonlijk kaartje van hem kreeg als reactie op mijn fanmail. Hoe snel het kan veranderen hè haha.

Kort daarna bezocht ik met een vriendin de fanclub-dag in Boskoop: een enorm grote loods vol fans, uitzinnig wachtend op de komst van de bandleden. Het was een chaos toen ze aankwamen, we konden gewoon bij de auto komen. Van alle zenuwen heb ik foto’s met halve gezichten. Ik geloof dat ze nog een paar nummertjes gespeeld hebben.

Maar ik wilde nóg dichterbij komen. Het zijn Nederlanders, die moeten op te zoeken zijn dacht ik. Dus zocht en vond ik het adres van Ernst Jansz: Neerkant. Die naam had ik al eens op een bord langs de snelweg tussen Eindhoven en Venlo zien staan. Dat leek me niet zo moeilijk: met de trein naar Weert en daarna, zocht ik uit, nog een stukje met de streekbus. Stoute schoenen aangetrokken en op pad gegaan.

Het adres bleek bij een woonboerderij te horen. Een commune zelfs, begreep ik toen ik het bordje in de tuin zag. Ik draalde een beetje om het huis heen en plotseling kwam Joost Belinfante naar buiten. Ik herkende hem; hij was geregeld gastmuzikant bij concerten van Doe Maar. Hij vroeg waar ik voor kwam en nodigde me uit om even binnen te komen. Alleraardigst van hem. Zat ik daar zomaar bij een bekende Nederlander aan de thee!

Ernst was er jammer genoeg niet. Los daarvan was ik te beduusd om veel woorden uit te brengen. Misschien komt het er ooit nog eens van, wie weet. Kan ik gelijk vragen of hij zich deze fan herinnert…