I was made for lovin’ you – KISS

Hardrock is in principe not my cup of tea. Maar dit nummer?! Ik draaide het GRIJS toen het in de Top 40 stond: het viel samen met mijn ontluikende interesse in jongens en verliefd worden. Of kwam het door de outfits en de geschminkte gezichten van de bandleden?

However, het is onlosmakelijk verbonden met de zomer van 1979. De zomervakantie tussen de 6e klas basisschool en de eerste klas van de middelbare school, ik was 12 jaar. Het was heel heet, dat weet ik nog.

Het was ook de zomer dat tante Digna overleed. Officieel was ze niet eens familie, toch noemden we haar zo. Hartsvriendin van mijn moeder; ze woonde in hetzelfde dorp als wij, in Munstergeleen, vlakbij Sittard. Daar had ze met haar man een stomerij.

Wanneer mijn moeder en ik haar daar voor de gezelligheid opzochten, zaten we altijd achterin de zaak. Dat vond ik bijzonder: dan zat je waar de meeste mensen niet mochten komen. Met een koelkastje, een tafel en een paar stoelen, een koffiezetapparaat; het was er een beetje rommelig. We kletsten en lachten wat af. Tante Digna was erg grappig.

En toen opeens overleed ze dus, op haar 36e. Ik weet niet eens meer wat ze me vertelden, maar de roddels en geruchten tierden welig. ‘Is het waar, mam, wat ze zeggen, dat ze zelfmoord pleegde?’ ‘Nee, in een dorp wordt altijd veel gekletst,’ antwoordde ze.

Maar al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel. Een paar weken later, ik lag ’s avonds in mijn bed en hoorde mijn ouders over haar praten. Het was toch waar, tante Digna had er zelf voor gekozen en een einde aan haar leven gemaakt.

Kapót was ik ervan. Ik begreep er ook helemaal niets van. Het was voor mij de 1e keer dat ik met een zelfmoord te maken had. Zelfmoorden blijven heftig.

Daarom maar even terug naar dit nummer. Hoewel ‘lovin’ ook niet altijd even makkelijk is, heb ik het leven lief. Liever zelfs.

Carpe diem!