Homo Sapiens – Robert Long
Lang geleden, graaf graaf. Fijn om zijn stem weer te horen.
Dit nummer is van zijn eerste solo-album ‘Vroeger of later’. Op de voorkant van de hoes zie je Robert Long en zijn hond op het strand met er doorheen verweven een zwartwit-foto van Robert als klein jongetje. De teksten van alle nummers zijn nogal maatschappij-kritisch; ik was er erg van gecharmeerd.
Een vriendinnetje van de basisschool had het album, ik weet het nog goed. Ze leende hem een tijdje aan me uit; ik draaide hem grijs en nam hem op op een cassettebandje.
Dat vriendinnetje had ook een mooie zolderkamer, ze woonde bij mij in hetzelfde dorp, een paar straten verderop. Ik weet nog precies hoe hij eruit zag. Dat was wel iets waar ik mijn hele jeugd jaloers op ben geweest, waarschijnlijk omdat ik het nooit zou kunnen krijgen. Wij woonden namelijk in een huis met een plat dak. Alleen daarvoor al had ik best willen verhuizen. Een zolder vind ik gezellig, ik voel me er geborgen. De schuine daken, de balken, niet zo rechttoe-rechtaan.
Anno nu heb ik een eigen huis. Een eigen huis met… jawel een zolder! Drie keer raden wie daar zijn slaapkamer heeft haha.
Zo blijkt maar weer: vroeger of later komt het allemaal goed.
Wil je hier met jouw herinnering of anekdote ook tussen staan?
Stuur dan een berichtje: ik neem contact met je op om te kijken wat er mogelijk is. Als je wel een anekdote of herinnering aan een bepaald nummer hebt, maar je vindt het lastig om hem op papier te zetten, dan kan ik je daar ook mee helpen! Jouw naam komt in ieder geval bij ‘auteur’ te staan.
